Gözlerimden kanlı nehirler akıyordu
Siyaha bulandı mahmurlu bakışlarım
Bir akbabanın sahradaki yemi oldu
Debelenen karıncayla başlayan sırdaşlığım.
Şiiri bana sen sevdirdin yokluğum
Kelimelerle dans etmenin acısını
Kalbimden çıkan kırık sesim
Dilimi yakan sensizlik sancısını.
İçimdeki boşlukla kalmaya korktum
Yalnızlık neşterini yemenin telaşı
Gökyüzünde yağmur, yaşlar akıtır gözlerim
Varmaz mıyım sana, ey mihenk taşı!
Yorumlar
Yorum Gönder