Söğüd Ağacı Topluluğu

koleksiyon yapar bu dünya

ölü fiyatına satın alır gülüşleri

köstekli saatle zincire vurmak ister

sinesinde sarıp soldurmak ister

yoksul bir sokağın antikacısı bu dünya

ararken nadide bir eseri

tabuta asar son tabloluk nefesi

gerçeği ayıran mücevherdir zaman

anlar kalbin tıkırtısından

kime kaç geçtiğini

parsel parsel çizilmiş porselen

dünya zede kimdir

anlar killerinden

bilir kimin kaç yüz olduğunu

âh kemik koleksiyonu yapan dünya

gölgelerle örtülen bedenleri

sessizliğin raflarına yerleştirirsin

kalır sende bütün mücevherleri

solmaz ve kararmaz

cevherdir benim kalbim

kamaşsa da gözüm sayfalarında

aramıza bir ayraç koydum ey dünya

yapılmayan müzayededir benim kalbim